In de kern draait het bij een scheiding om drie onderwerpen: kinderen, vermogen en alimentatie. Voor elk daarvan zijn afspraken nodig waar beide partners mee kunnen leven.

Kinderen
Als beide ouders het gezag hebben over hun kind(eren), zijn zij verplicht een ouderschapsplan te maken. In het plan leggen ze onder andere vast waar de kinderen wonen, hoe ze de zorg- en opvoedingstaken verdelen en hoe zij bijdragen in de kosten van de kinderen. Nadat de ouders alle afspraken hebben vastgelegd wordt het plan, met het verzoek om echtscheiding, aan de rechter voorgelegd. De rechter bekrachtigt het ouderschapsplan en de echtscheiding. Bij een complexe scheiding komt een ouderschapsplan vaak niet van de grond. Een door de rechter opgelegde regeling blijkt echter voor veel ouders een opgave om na te leven. Voor partners die samenwonen zonder getrouwd te zijn geldt ook dat zij een ouderschapsplan moeten maken, maar dit hoeven ze niet aan de rechter voor te leggen.

Vermogen
Bij een scheiding moet het vermogen worden verdeeld of verrekend. Hierbij speelt de vraag of de partners getrouwd zijn en of ze dat hebben gedaan in gemeenschap van goederen dan wel op huwelijkse voorwaarden. In het eerste geval moet de gemeenschap worden verdeeld. Bij huwelijkse voorwaarden is een afwikkeling nodig van de destijds gemaakte afspraken. Voor samenwonenden geldt hetzelfde, als partners een samenlevingsovereenkomst hebben. Ook over het pensioen zijn afspraken nodig. Als een van beide partners ondernemer is, of beiden, dan kan dat de vermogensvraag bijzonder ingewikkeld maken. Daarom is het raadzaam daar al bij het begin van een relatie afspraken over vast te leggen, en deze te laten nakijken door een familierechtadvocaat.

Alimentatie
Bij getrouwde partners kan zowel sprake zijn van alimentatie voor kinderen als voor de ex-partner. Ex-echtgenoten hebben namelijk een onderhoudsplicht naar elkaar. Voor samenwonenden bestaat alleen een verplichting tot kinderalimentatie. Tot het achttiende jaar van een kind betaalt de ex-partner alimentatie aan de verzorgende ouder voor de kosten van zorg en opvoeding. Vanaf het achttiende tot het 21ste jaar ontvangt het kind de alimentatie rechtstreeks.

Voor de hoogte van de alimentatie hanteert de rechter strakke richtlijnen. Deze gaan uit van draagkracht en behoefte. Voor de partneralimentatie is het idee dat beide ex-partners zo veel mogelijk op een gelijkblijvend welstandsniveau leven. In de praktijk worden over partner- en kinderalimentatie veel rechtszaken gevoerd. Voor beide geldt dat er een aanpassing nodig is als de omstandigheden veranderen. Met name voor ondernemers kan het raadzaam zijn met de ex-partner afspraken te maken over alimentatie. De ondernemer kan dan het bedrijf voortzetten zonder langdurige financiële onzekerheid.

Bent u van plan om op korte termijn uit elkaar te gaan of is de scheiding al langer geleden en heeft u een conflict met uw ex-partner? Lees meer.